“ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ – ΟΦΕΛΗ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ” – ΗΠΙΟΝΗ 2022
Τα Οφέλη της Θεραπευτικής Άσκησης στην
Πρόληψη και Αντιμετώπιση της Υπέρτασης
Η αρτηριακή υπέρταση είναι πρόβλημα υγείας εξαιρετικά συχνό στο γενικό πληθυσμό και ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους και συνοδεύεται από σημαντική συννοσηρότητα, όπως σημαντικό κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου, ιδιαίτερα στεφανιαίας νόσου/εμφράγματος, καθώς και αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου. Για τον λόγο αυτό η πρόληψη και η επιτυχής αντιμετώπιση της αρτηριακής υπέρτασης μπορούν να συμβάλουν στην υγιή γήρανση.
Η μειωμένη σωματική δραστηριότητα, η οποία είναι άμεσα
συνυφασμένη με τον σύγχρονο τρόπο ζωής, αποτελεί βασικό
τροποποιήσιμο παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη της
αρτηριακής υπέρτασης.
Για αυτό άλλωστε και οι παγκόσμιες κατευθυντήριες οδηγίες για τη διαχείριση της υπέρτασης συστήνουν την αύξηση
της σωματικής δραστηριότητας μέσω προγραμμάτων
συστηματικής άσκησης ως θεραπευτικό μέσο, τόσο για την
πρόληψη όσο και για τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης.
Πρόσφατες έρευνες και μετααναλύσεις έδειξαν ότι η αερόβια
άσκηση, οι ασκήσεις ενδυνάμωσης και οι ισομετρικές ασκήσεις
μειώνουν τη συστολική και τη διαστολική αρτηριακή πίεση στον
γενικό πληθυσμό κατά 3.5/2.5, 1.8/3.2 και 10.9/6.2 mmHg,
αντίστοιχα.
Παράλληλα, η θεραπευτική άσκηση συμβάλλει στον έλεγχο και
άλλων παραγόντων ανάπτυξης της υπέρτασης και του
καρδιαγγειακού κινδύνου, όπως το αυξημένο σωματικό βάρος,
η χοληστερόλη και ο σακχαρώδης διαβήτης. Επιπλέον,
αποτελεί μέσο πρόληψης συννοσηροτήτων, οι οποίες είναι
ιδιαίτερα εμφανείς στους ηλικιωμένους και σχετίζονται με τη
χρόνια εμφάνιση αρτηριακής υπέρτασης, όπως το εγκεφαλικό
επεισόδιο, η νεφρική νόσος και η άνοια. Τέλος, η άσκηση βοηθά
και στη διαχείριση συννοσηροτήτων που εμφανίζει η
πλειοψηφία των ενηλίκων άνω των 65 ετών (αρθρίτιδες,
οστεοπόρωση, κατάθλιψη).
Η Φυσικοθεραπεία ως Βασική μη-Φαρμακευτική Θεραπευτική
Παρέμβαση στην Υπέρταση
Η άσκηση αποτελεί βασική μη-φαρμακευτική θεραπεία στην
υπέρταση και στους ηλικιωμένους. Ωστόσο, για να μπορέσει
να είναι αποτελεσματική αλλά και ασφαλής παρέμβαση, η
άσκηση πρέπει να συνταγογραφείται ως προς τον τύπο, την
ένταση, τη συχνότητα και τη διάρκεια. Ερευνητικά δεδομένα
υποστηρίζουν ότι η συμμετοχή σε επιβλεπόμενο δομημένο
πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης βελτιώνει την
καρδιοαναπνευστική λειτουργική ικανότητα των υπερτασικών,
μειώνει την αρτηριακή πίεση και ενδεχομένως μειώνει τη
δοσολογία της αντιυπερτασικής φαρμακευτικής θεραπείας.
Ο φυσικοθεραπευτής είναι ο επαγγελματίας υγείας που θα
οργανώσει, έπειτα από λεπτομερή αξιολόγηση και συνεννόηση
με τον θεράποντα ιατρό και την υπόλοιπη ομάδα
αποκατάστασης, το εξειδικευμένο πρόγραμμα θεραπευτικής
άσκησης με ρεαλιστικούς στόχους βασισμένο στις δυνατότητες,
στις ανάγκες και στις προτιμήσεις του κάθε ασθενή ξεχωριστά.
Συνεπώς, ένα εξειδικευμένο και σωστά σχεδιασμένο πρόγραμμα
θα προσφέρει τα βέλτιστα αποτελέσματα στη ρύθμιση της
πίεσης με ασφάλεια, συγκριτικά με γενικές οδηγίες αύξησης της
σωματικής δραστηριότητας.
Επιπλέον, ο φυσικοθεραπευτής μπορεί να αναγνωρίσει τυχόν
επικίνδυνα συμπτώματα κατά τη διάρκεια της άσκησης και να
παραπέμψει εγκαίρως τον ασθενή στον αρμόδιο επαγγελματία
υγείας.
Σημεία Προσοχής κατά τη Θεραπευτική Άσκηση των Ηλικιωμένων με Υπέρταση
Η εξατομικευμένη συνταγογράφηση της άσκησης, με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και την κατάσταση της υγείας του εκάστοτε ασθενή (φυσική κατάσταση, λειτουργική ικανότητα, συννοσηρότητες, κλπ), ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών και διασφαλίζει την επιτυχή έκβαση της παρέμβασης.
ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΠΡΙΝ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ
- Κάθε ηλικιωμένος πριν ενταχθεί σε ένα οργανωμένο πρόγραμμα άσκησης πρέπει να επισκεφτεί τον
καρδιολόγο του, ώστε να εντοπιστούν τυχόν αρρυθμίες και να ρυθμιστεί αν χρειάζεται και φαρμακευτικά η αρτηριακή του πίεση. - Εάν, πριν την άσκηση, η αρτηριακή πίεση είναι μεγαλύτερη από ΣΑΠ ≤180 και ΔΑΠ≤110 mmHg, ο ασθενής δεν ξεκινά την άσκηση και απευθύνεται στον θεράποντα ιατρό.
- Ο πυρετός και ο έντονος πόνος είναι βασικές αντενδείξεις έναρξης άσκησης.
ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ
- Σωστή τήρηση όλων των οδηγιών άσκησης που έχουν δοθεί από την ομάδα αποκατάστασης.
- Αποφυγή ακραίων καιρικών συνθηκών (υπερβολική ζέστη/κρύο).
- Επαρκής ενυδάτωση.
- Κατάλληλος ρουχισμός/υποδήματα.
- Σωστή λήψη φαρμακευτικής αγωγής.
- Διακοπή άσκησης σε περίπτωση εμφάνισης συμπτωμάτων όπως ζάλη, δυσφορία, στηθάγχη, πόνος,
δύσπνοια και αναφορά στον υπεύθυνο του προγράμματος άσκησης ή τον θεράποντα ιατρό.
Δημοσιεύτηκε από: Πανελλήνιο Σύλλογο Φυσικοθεραπευτών
Τα οικονομικά οφέλη της φυσικοθεραπείας στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας
Τι είναι η Φυσικοθεραπεία;
Οι φυσιοθεραπευτές είναι αυτόνομοι επαγγελματίες υγείας που είναι υπεύθυνοι για την ανάπτυξη, τη διατήρηση και την αποκατάσταση της ανθρώπινης απόδοσης, χρησιμοποιώντας πρακτικές που βασίζονται σε στοιχεία. Αντιμετωπίζουν ή προλαμβάνουν καταστάσεις που σχετίζονται με τον πόνο, τον τραυματισμό, την ασθένεια ή άλλες βλάβες.
Η φυσικοθεραπευτική εκπαίδευση στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες δίνει τη δυνατότητα στους φυσιοθεραπευτές να δραστηριοποιούνται αυτόνομα στην αξιολόγηση, τη διαχείριση και την αντιμετώπιση των ασθενών.
Πολλοί φυσιοθεραπευτές, είναι ειδικά εκπαιδευμένοι να εντοπίζουν σοβαρή παθολογία, και διαθέτουν τα προσόντα να παραπέμπουν ανάλογα, καθώς σε κάποιες χώρες, οι ειδικά εκπαιδευμένοι φυσιοθεραπευτές είναι εξουσιοδοτημένοι να χορηγούν ενέσεις ή να συνταγογραφούν συγκεκριμένα φάρμακα.
Τα μοντέλα όμως παροχής υπηρεσιών φυσιοθεραπείας ποικίλλουν στις ευρωπαϊκές χώρες, από τις συνταγογραφούμενες θεραπείες από γιατρό έως και την άμεση πρόσβαση ή την αυτοπαραπομπή, όπου οι ασθενείς έχουν άμεση πρόσβαση στις υπηρεσίες φυσιοθεραπείας, χωρίς να χρειάζεται να επισκεφτούν πρώτα το γιατρό.
Η αυτοπαραπομπή είναι ο κανόνας σε χώρες όπως η Ολλανδία, η Νορβηγία, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο και η αυτοπαραπομπή σε φυσιοθεραπεία στην πρωτοβάθμια περίθαλψη έχει αξιολογηθεί πλήρως και συνιστάται από το Εθνικό Ινστιτούτο Αριστείας Υγείας και Φροντίδας (NICE) στο Ηνωμένο Βασίλειο .
Έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τους χρόνους αναμονής, θέτει τους ασθενείς υπό τον έλεγχο, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να διαχειρίζονται την κατάστασή τους και να ζουν πιο ανεξάρτητα και βελτιώνει τα αποτελέσματα της υγείας αποτρέποντας ένα οξύ προβλήματα να γίνει χρόνιο, μειώνοντας τον μακροχρόνιο πόνο και την αναπηρία, επίσης μειώνονται οι ημέρες αναρρωτικής άδειας και τέλος υπάρχει μείωση του κόστους για το Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS) στο Ηνωμένο Βασίλειο και μείωση των συνταγογραφούμενων φαρμάκων.
Οι υπηρεσίες φυσικοθεραπείας έχουν εφαρμοστεί και μελετηθεί σε διάφορους χώρους όπως γενικό ιατρείο, ορθοπεδικά εξωτερικά ιατρεία, τμήματα επειγόντων περιστατικών και πρωτοβάθμια περίθαλψη:
Στη γενική πρακτική, οι μυοσκελετικές παθήσεις αντιπροσωπεύουν έως και το 30% των περιστατικών και αυξάνονται στο 50% για ασθενείς άνω των 75 ετών.
Ωστόσο, το 85% αυτών δεν χρειάζεται να επισκεφτούν γιατρό και μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά από φυσιοθεραπευτή, απελευθερώνοντας έτσι εκατομμύρια ραντεβού για άλλους ασθενείς κάθε χρόνο.
Η υποστήριξη για άμεση πρόσβαση στη φυσιοθεραπεία υποστηρίζεται τόσο από τους χρήστες των υπηρεσιών όσο και από τους κλινικούς γιατρούς.
Λιγότεροι ασθενείς χρειάζονται πολλαπλές επισκέψεις για τη μυοσκελετική τους διαταραχή, παραπομπή σε ειδικούς ή εξωτερικές εξετάσεις και αναρρωτικές άδειες.
Σύμφωνα με τις έρευνες η αποτελεσματικότητα της διαχείρισης των μυοσκελετικών παθήσεων από τους φυσιοθεραπευτές είναι εξαιρετική και οι αξιολογήσεις και οι συστάσεις για ασθενείς με διαταραχές ισχίου και γόνατος που γίνονται από φυσιοθεραπευτές, είναι παρόμοιες με τους ορθοπεδικούς χειρουργούς , ενώ η ικανοποίηση των ασθενών είναι υψηλή για τη φροντίδα των φυσιοθεραπευτών.
Αυτό το μοντέλο φροντίδας φαίνεται να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των ασθενών και έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη διάθεση να ακολουθήσουν συμβουλές και οδηγίες για αυτοδιαχείριση.
Υπάρχουν αυξανόμενα στοιχεία ότι η στοχευμένη συνταγογράφηση και εφαρμογή της θεραπευτικής άσκησης μπορεί να βελτιώσει την υγεία των ατόμων στην κοινότητα που ζουν με καρκίνο και έχει όφελος κόστους όσον αφορά την υποτροπή, την εξέλιξη και την επιβίωση.
Η συνταγογραφούμενη άσκηση μπορεί επίσης να συμβάλει σε καλύτερα ποσοστά επιβίωσης αντιμετωπίζοντας την αύξηση βάρους μετά τη διάγνωση. Η αντιμετώπιση δε χρόνιων νοσημάτων μέσα από την αξιολόγηση, τον σχεδιασμό και την εφαρμογή είτε εξατομικευμένων είτε ομαδικών προγραμμάτων άσκησης, έχει εξαιρετικά αποτελέσματα.
Οι πτώσεις σε ηλικιωμένους είναι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους οι ηλικιωμένοι εισάγονται στα τμήματα επειγόντων περιστατικών.
Η φυσιοθεραπεία για την αποκατάσταση και διατήρηση της λειτουργικής κινητικότητας, της υγείας των οστών, της δύναμης και της ισορροπίας σε ηλικιωμένους μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο πτώσεων και τον κίνδυνο τραυματισμού σε περίπτωση πτώσης.
Το 2014, η Chartered Society of Physiotherapy Falls Prevention Economic Model διαπίστωσε ότι αν όλοι οι άνω των 65 ετών που κινδυνεύουν να πέσουν παραπεμφθούν σε φυσιοθεραπεία στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, αυτό θα μπορούσε να μειώσει τον αριθμό των ασθενών που καταλήγουν στο τμήμα επειγόντων περιστατικών μετά από πτώση κατά 225.300, εξοικονομώντας την υπηρεσία υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου 331 εκατομμύρια £ κάθε χρόνο.
Υπολόγισαν ότι κάθε 1 £ που δαπανάται για φυσιοθεραπεία παράγει 1,50 £ απόδοση επένδυσης.
Οι πτώσεις και οι ασθενείς με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) είναι δύο από τους κύριους λόγους που οι ηλικιωμένοι εισάγονται στο νοσοκομείο.
Είναι επίσης δύο τομείς όπου η φυσιοθεραπεία πρωτοβάθμιας φροντίδας μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο.
Οι συνεδρίες πνευμονικής αποκατάστασης που παρασχέθηκαν από φυσιοθεραπευτές σε ασθενείς με ΧΑΠ στο Ηνωμένο Βασίλειο είχαν ως αποτέλεσμα αυτοί οι ασθενείς να είναι λιγότερο πιθανό να εισαχθούν στο νοσοκομείο, ενώ όσοι εισήχθησαν χρειαζόταν λιγότερο χρόνο νοσηλείας και είχαν 26% λιγότερες πιθανότητες να εισαχθούν ξανά μετά την έξοδο τους.
Συμπερασματικά θα πρέπει και στη χώρα μας να προωθηθεί η αυτοπαραπομπή και να αυξηθεί ο ρόλος του φυσικοθεραπευτή στην ΠΦΥ.
Η επένδυση στη φυσικοθεραπεία ωφελεί τα συστήματα υγείας και οι χώρες που επένδυσαν στη φυσικοθεραπεία απολαμβάνουν μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα οφέλη για τους Πολίτες και τα συστήματα υγείας.
Δημοσιεύτηκε από: Πανελλήνιο Σύλλογο Φυσικοθεραπευτών
31η Μαΐου: Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος
Το κάπνισμα αποτελεί μια μάστιγα που δυστυχώς επιβαρύνει τη δημόσια υγεία. Όλο και περισσότερα άτομα ξεκινούν κάποιο είδος καπνίσματος, αγνοώντας τις συνέπειες που έχει η συνήθεια αυτή στην υγεία. Πολλές από τις χημικές ενώσεις που παράγονται είναι ικανές να δημιουργήσουν καρκίνο και άλλες να δηλητηριάσουν τον οργανισμό. Αξίζει να αναφερθεί το γεγονός ότι το κάπνισμα δεν επηρεάζει μόνο την υγεία των καπνιστών, αλλά και των γύρω τους, αφού αναπνέουν τον καπνό. Όσο μεγαλύτερη είναι η ποσότητα του καπνού και η συχνή χρήση του από το άτομο, τόσες περισσότερες πιθανότητες έχει να αποκτήσει κάποια καρδιαγγειακή νόσο, αναπνευστική νόσο, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, κλπ. Συχνά παρατηρείται η εμφάνιση μορφών καρκίνου οισοφάγου, νεφρών, παγκρέατος, τραχήλου της μήτρας και του αίματος. Το κάπνισμα σχετίζεται με το άσθμα, τη ΧΑΠ, την άνοια, τη φυματίωση, αναπνευστικές λοιμώξεις και αυτοάνοσα νοσήματα.
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος καθιερώθηκε στις 31 Μαΐου από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το 1998, ώστε να κινητοποιηθεί το κοινό για τους κινδύνους που προκαλείται από αυτό. Το ενεργητικό ή/και παθητικό κάπνισμα προκαλεί διαταραχές στην καρδιοαγγειακή και αναπνευστική λειτουργία. Ένας από τους στόχους του Επιστημονικού Τμήματος Καρδιοαγγειακής και Αναπνευστικής Φυσικοθεραπείας-Αποκατάστασης (ΕΤΚΑΦΑ) είναι η ενημέρωση του κόσμου για την ωφελιμότητα της φυσικοθεραπείας στα χρονια καρδιοαγγειακά και αναπνευστικά νοσήματα. Το ΕΤΚΑΦΑ τονίζει τη βλαπτική επίδραση του καπνού στο καρδιοαγγειακό και αναπνευστικό σύστημα.
Τα άτομα με χρόνια καρδιοαγγειακά και αναπνευστικά νοσήματα είναι επιρρεπή σε λοιμώξεις, παρουσιάζουν δυσκολία στην αναπνοή, μειωμένη αντοχή, αδυναμία αυτοεξυπηρέτησης και ανταπόκρισης σε καθημερινές δραστηριότητες. Ο ρόλος του φυσικοθεραπευτή είναι ιδιαίτερα σημαντικός στις αναπνευστικές παθήσεις, αφού πέρα από την ενημέρωση για τις επιπτώσεις και την υποστήριξη των ασθενών αυτών, συμβάλλει στην αποκατάσταση για την προαγωγή της υγείας και της βελτίωσης της ποιότητας ζωής τους. Αυτό επιτυγχάνεται με ασκήσεις βελτίωσης της πνευμονικής χωρητικότητας και αναπνεόμενων όγκων, εξάσκηση του βήχα, βελτίωση της παροχέτευσης των εκκρίσεων όταν υπάρχουν, αύξηση της καρδιοαναπνευστικής αντοχής, της μυϊκής ενδυνάμωσης, αντοχής και της λειτουργικότητας.
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών (Π.Σ.Φ.) μέσω του Ε.Τ.ΚΑΦΑ στοχεύει στην αφύπνιση του κόσμου για τις αρνητικές επιπτώσεις του καπνίσματος, ιδιαίτερα στο καρδιοαγγειακό και αναπνευστικό σύστημα. Η διακοπή του καπνίσματος είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, το οποίο χρειάζεται προσωπική προσπάθεια, αλλά και καθοδήγηση από επαγγελματίες του χώρου της αποκατάστασης. Τα οφέλη της επίτευξης αυτής της ενέργειας μπορούν να αποτελέσουν μια σημαντική παρακαταθήκη για τη ζωή, την καθημερινότητα και την υγεία των ατόμων αυτών, αλλά και του περίγυρού του.
Δημοσιεύτηκε από: Πανελλήνιο Σύλλογο Φυσικοθεραπευτών
7 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Υγείας με θέμα την Αναπηρία
Κάθε χρόνο στις 7 Απριλίου εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας (World Health Day).
Η 7η Απριλίου 1948 είναι η ημερομηνία γέννησης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), ενός εξειδικευμένου οργάνου του ΟΗΕ για θέματα υγείας όπου κύριος στόχος του είναι η διατήρηση του υψηλότερου επιπέδου υγείας για όλους τους λαούς του κόσμου.
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Υγείας είναι αφιερωμένη στους ανθρώπους με αναπηρία.
Περισσότεροι από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι αντιμετωπίζουν κάποιας μορφής αναπηρία και ο αριθμός αυτός προβλέπεται να αυξηθεί, εν μέρει λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και της αύξησης του επιπολασμού των μη μεταδοτικών ασθενειών. Παρόλα αυτά, λίγες χώρες διαθέτουν επαρκείς μηχανισμούς για να ανταποκριθούν πλήρως στις προτεραιότητες και τις ανάγκες υγείας των ατόμων με αναπηρία.
Το πλαίσιο στο οποίο ζουν τα άτομα που αντιμετωπίζουν μιας μορφής αναπηρία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πορεία ζωής τους και στην ένταξη τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι , στην υγεία, την εκπαίδευση και την απασχόληση.
Καθώς οι κυβερνήσεις και η διεθνής κοινότητα συνεχίζουν να μάχονται με την πανδημία COVID-19 και να χαράσσουν μια πορεία προς τα εμπρός, είναι σημαντικό η ένταξη των ατόμων με αναπηρία να είναι κεντρική στον σχεδιασμό, την ανάπτυξη και τη λήψη αποφάσεων στο σύστημα υγείας. Ισχυρά, αποτελεσματικά συστήματα υγείας υποστηρίζουν την δυναμική διαχείριση έκτακτων αναγκών.
Από κάθε άποψη αυτό που έχει σημασία, είναι ότι η αναπηρία δεν αποτελεί αυτομάτως σημείο διαχωρισμού για έναν άνθρωπο. Η αναπηρία είτε ορατή είτε αόρατη, ειδικά όταν αυτή έρχεται στην πορεία ζωής του ανθρώπου και δεν είναι εκ γενετής βιωμένη, απειλεί την προοπτική του ατόμου για την σύσταση της ύπαρξης του, τοποθετεί το άτομο που την βιώνει σε μια επερώτηση για το ποίος είναι, ποιος ήταν και ποιος θα είναι ζώντας με την αναπηρία. Η αλήθεια είναι ότι είναι το ίδιο άτομο που ήταν, με τα ταλέντα, τις δεξιότητες και τις ικανότητες που είχε πριν από αυτήν, το ίδιο ισχύει και για την οικογένεια ενός ατόμου με αναπηρία είτε γεννήθηκε με αυτή είτε την απέκτησε στην συνέχεια. Οι οικογένειες των ατόμων με αναπηρία βιώνουν και εκείνες τον δικό τους πόνο σε σχέση με τις δυσκολίες που φέρνει, την διαχείριση αυτής και την αποδοχή της νέας συνθήκης.
Ειδικά στην μετά COVID εποχή θεωρούμε βέβαιο ότι όλοι βρεθήκαμε αντιμέτωποι με δυσκολίες που ποτέ πριν δεν είχαμε φανταστεί, όπως το να μην έχεις την δυνατότητα πρόσβασης σε μια τράπεζα ή σε μια δημόσια υπηρεσία ώστε να τακτοποιήσεις τις υποθέσεις σου, να μην μπορείς να έρθεις σε επαφή με αγαπημένα σου πρόσωπο. Για να σκεφτούμε λοιπόν ότι το αυτονόητο για εμάς μέχρι και το 2020, πόσο μη αυτονόητο ήταν για κάποιους ανθρώπους εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Από την άλλη μεριά, εντάχθηκε στη ζωή μας ένας υβριδικός τρόπος επικοινωνίας, εργασίας και επιμόρφωσης. Σε συζήτηση που είχαμε πρόσφατα με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ζητήματα αναπηρίας η τηλεεργασία, εν μέσω COVID προσέφερε την δυνατότητα να επιστρέψουν τηλεματικά στην εργασία τους, ή να προχωρήσουν σε μεταπτυχιακές σπουδές, εδώ φυσικά μπορούμε να απορρυθμίσουμε πολλά τέτοια παραδείγματα αλλά θα αρκεστούμε σε αυτά. Αυτά λοιπόν που είναι αυτονόητα για κάποιους ήταν εξαιρετικά δύσκολα για κάποιους άλλους. Όταν το σύνολο της κοινωνίας αντιμετώπισε μια τεράστια κρίση, τότε τα αδύνατα έγιναν δυνατά και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Θα κλείσουμε λέγοντας την φράση του Αμερικάνου διαφημιστή Fred R. Barnard «Μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις». Κι αυτός είναι ο βασικός λόγος που ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών – Π.Σ.Φ. ΝΠΔΔ αποφάσισε να δημιουργήσει μια ταινία μικρού μήκους, ως κοινωνικό μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας. Η ταινία έχει τίτλο «Ένας Αληθινός Υπερήρωας» και πρωταγωνίστρια είναι η πρωταθλήτρια ξιφασκίας Κέλλυ Λουφάκη.
Δημοσιεύτηκε από: Πανελλήνιο Σύλλογο Φυσικοθεραπευτών
Η συμβολή της Φυσικοθεραπείας στην εξοικονόμηση δαπανών Δημόσιας Υγείας
Η Φυσικοθεραπεία αποτελεί μία διεθνώς αναγνωρισμένη και συνεχώς αναπτυσσόμενη Επιστήμη Υγείας με κλινικό γνωστικό αντικείμενο, με έμφαση στην πρόληψη, αξιολόγηση και αποκατάσταση παθολογικών καταστάσεων, δυσλειτουργιών και κακώσεων, συγγενών και επίκτητων, οι οποίες προκαλούν διαταραχές στο ερειστικό, μυϊκό, νευρικό, αναπνευστικό και κυκλοφορικό σύστημα.
Η Φυσικοθεραπεία παρέχει υπηρεσίες υγείας με στόχο τη βελτίωση, την ανάπτυξη, τη διατήρηση και την αποκατάσταση της κίνησης και της λειτουργικότητας καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής σε άτομα και ομάδες πληθυσμού.
Η Φυσικοθεραπεία, χωρίς τη χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων και χειρουργικών μεθόδων, αλλά με τη χρήση ήπιων, μη επεμβατικών παρεμβάσεων, μεθόδων και τεχνικών (φυσικά μέσα) έχει ως κύριο στόχο την πρόληψη και τη «συντηρητική» αντιμετώπιση παθήσεων και κακώσεων με σκοπό την προαγωγή της υγείας και της ποιότητας ζωής.
Ως φυσικά μέσα θεωρούνται όλοι οι τύποι και μορφές ενέργειας οι οποίες απαντώνται στη φύση ή παράγονται από το ίδιο το σώμα. Τέτοια είναι η θεραπευτική άσκηση και η κινησιοθεραπεία, η θερμότητα, η κρυοθεραπεία, η πίεση, ο ήχος, η ακτινοβολία του φωτός, ο ηλεκτρομαγνητισμός, ο ηλεκτρισμός.
Η σχεδιασμένη θεραπευτική άσκηση και η κινησιοθεραπεία-κινητοποίηση στοχεύουν στη βελτίωση της κινητικότητας, συνδυαζόμενες με εξατομικευμένα προγράμματα ασκήσεων μυϊκής σταθεροποίησης, νευρομυϊκού συντονισμού, βελτίωσης της ισορροπίας, αύξησης μυϊκής δύναμης και εύρους κίνησης, χαλάρωσης.
Η Φυσικοθεραπεία μπορεί να συμβάλει στην τροποποίηση των παραγόντων κινδύνου που συνδέονται με τον σύγχρονο τρόπο ζωής (παχυσαρκία, κάπνισμα, μειωμένη σωματική άσκηση, κακή διατροφή, κλπ.), να συνδυαστεί με πρώιμες παρεμβάσεις πρόληψης με σκοπό τη μείωση της συχνότητας καρδιοαγγειακών, αναπνευστικών, μυοσκελετικών και νευρολογικών παθήσεων και να μειώσει σημαντικά την πίεση στο σύστημα Δημόσιας Υγείας.
Στην Ελλάδα, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, η Φυσικοθεραπεία αποτελεί νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα, το οποίο ασκείται από επαγγελματίες φυσικοθεραπευτές αποφοίτους των ΑΕΙ, σύμφωνα με τους σχετικούς Εθνικούς νομοθετικούς, ηθικούς και επαγγελματικούς κώδικες (Προεδρικά Διατάγματα 29/1987, 38/2010), τα διεθνή πρότυπα και τις κατευθυντήριες οδηγίες της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Φυσικοθεραπευτών (World Physiotherapy).
Ο πτυχιούχος φυσικοθεραπευτής, αξιολογεί, επιλέγει και εκτελεί τις φυσικοθεραπευτικές πράξεις μετά από γραπτή διάγνωση ή γνωμάτευση του ιατρού και σύμφωνα με τις τυχόν σχετικές οδηγίες του.
Η επιλογή των κατάλληλων για την κάθε περίπτωση παρεμβάσεων, μεθόδων και τεχνικών βασίζεται στον κλινικό συλλογισμό και στην ερευνητική τεκμηρίωση της θεραπείας. Ως ερευνητικά τεκμηριωμένη θεραπευτική παρέμβαση (evidence based therapy) θεωρείται κάθε θεραπευτική μέθοδος που έχει καταδειχθεί ότι είναι αποτελεσματική σε κλινικές μελέτες δημοσιευμένες σε επιστημονικά περιοδικά με κριτές.
Τα οφέλη για την υγεία και η αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων της Φυσικοθεραπείας και η προστιθέμενη αξία στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης είναι τεκμηριωμένα στη διεθνή ερευνητική βιβλιογραφία. Τυχαιοποιημένες μελέτες ελέγχου για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της Φυσικοθεραπείας σημειώνουν ότι έχει την καλύτερη αποτελεσματικότητα σε κερδισμένα έτη ζωής με πολύ καλή υγεία (quality-adjusted life years, QALY), ειδικά όταν συνδυάζεται με προγράμματα θεραπευτικής άσκησης.
Οι δαπάνες
Οι δαπάνες που πραγματοποιούνται για Φυσικοθεραπεία οδηγούν σε μείωση των αναγκών για διαγνωστικές εξετάσεις, χειρουργικές επεμβάσεις, φάρμακα και κυρίως σε σημαντική μείωση των έμμεσων δαπανών.
Οι έμμεσες δαπάνες συνδέονται με μείωση της παραγωγικότητας, αύξηση των αναρρωτικών αδειών, διαφυγόντα κέρδη, πρόωρη συνταξιοδότηση, σύνταξη αναπηρίας και διοικητικά κόστη. Για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια σε χώρες όπου η Φυσικοθεραπεία γνωρίζει σημαντική ανάπτυξη, όπως στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Αυστραλία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, κλπ., έχουν αναπτυχθεί νέα μοντέλα διαλογής των ασθενών που προσέρχονται σε νοσοκομεία για την αντιμετώπιση προβλημάτων της σπονδυλικής στήλης, τα οποία προτείνουν την άμεση πρόσβαση σε υπηρεσίες Φυσικοθεραπείας.
Σχετικές μελέτες τεκμηριώνουν ότι η αύξηση του προσωπικού και της παροχής υπηρεσιών Φυσικοθεραπείας οδηγεί σε σοβαρή μείωση του άμεσου κόστους θεραπείας και σε σημαντική μείωση των αναρρωτικών αδειών.
Επιπρόσθετα, η Φυσικοθεραπεία αποτελεί μια οικονομικά αποδοτική εναλλακτική λύση σε σχέση με άλλες πιο δαπανηρές παρεμβάσεις, όπως η χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας.
Έχει καταδειχθεί ότι η αύξηση του μέσου συνολικού κόστος παροχής υπηρεσιών Φυσικοθεραπείας οδηγεί σε σημαντική αύξηση του μέσου καθαρού οικονομικού οφέλους για τους ασθενείς και το σύστημα υγείας. Στις σχετικές μελέτες, το καθαρό οικονομικό όφελος συνδέεται με τη βελτίωση της καθημερινής διαβίωσης και της ποιότητας ζωής, με τη μείωση του κόστους παροχής υπηρεσιών, με το κόστος που εξοικονομείται αντί της χρήσης συνήθους χειρουργικής ή φαρμακευτικής θεραπείας, κλπ.
Δημοσιεύτηκε από: Health Report
17 Νοεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας
Η φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση κρίσιμος παράγοντας για τη ζωή των ασθενών με ΧΑΠ
Τρίτη αιτία θανάτου παγκοσμίως η ΧΑΠ με 3,23 εκ. θανάτους το 2019
H Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) αποτελεί χρόνιο αναπνευστικό νόσημα με περιορισμό στην εκπνοή λόγω απόφραξης ή καταστροφής τμημάτων του πνεύμονα.
Με 3,23 εκατομμύρια θανάτους από ΧΑΠ να έχουν καταγραφεί το 2019, αποτελεί την 3η αιτία θανάτου παγκοσμίως. Για τον λόγο αυτό έχει καθιερωθεί και η Παγκόσμια Ημέρα Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας, που φέτος είναι η 17η Νοεμβρίου, με στόχο την ευαισθητοποίηση του ευρέως κοινού, αλλά και την ενημέρωση των πασχόντων ή των δυνητικά πασχόντων, έτσι ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν σωστά την κατάστασή τους.
Τα κύρια συμπτώματα της ΧΑΠ είναι ο βήχας, η δύσπνοια, η παραγωγή πτυέλων, η κόπωση και το σφίξιμο στο στήθος.
Ο κυριότερος παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση ΧΑΠ είναι το κάπνισμα, η ατμοσφαιρική ρύπανση κλπ.
Η πρόληψη εμφάνισης της ΧΑΠ έχει ιδιαίτερη σημασία, συγκεκριμένα με την αποφυγή έναρξης του καπνίσματος και την έγκαιρη διακοπή του.
Η φυσικοθεραπευτική παρέμβαση είναι μεγίστης σημασίας, μιας και συμβάλλει στη βελτίωση των συμπτωμάτων και στη μείωση των εξάρσεων. Οι στόχοι της φυσικοθεραπείας στη ΧΑΠ είναι οι εξής:
• Εκμάθηση του σωστού τρόπου αναπνοής
• Eνδυνάμωση των αναπνευστικών μυών
• Διευκόλυνση της απομάκρυνσης των εκκρίσεων
• Εκμάθηση των ασθενών στη σωστή λήψη εισπνεόμενων φαρμάκων και της συμμόρφωσης στη θεραπεία
• Συμμετοχή σε δομημένα και εξατομικευμένα προγράμματα άσκησης.
Ασθενείς με ΧΑΠ που έχουν ακολουθήσει προγράμματα φυσικοθεραπευτικής αποκατάστασης διαπίστωσαν σημαντική βελτίωση της φυσικής κατάστασης και της λειτουργικής ικανότητάς τους, μείωση της δύσπνοιας και της κόπωσης, μείωση της συχνότητας παροξύνσεων, βελτίωση της ποιότητας ζωής, μείωση των επισκέψεων στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών ενός νοσοκομείου και στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία και μείωση των εισαγωγών στο νοσοκομείο.
Ως εκ τούτου, ο φυσικοθεραπευτής έχει καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της νόσου και συντελεί στη βελτίωση της καθημερινότητας των ασθενών με ΧΑΠ.
Πηγή: Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών
8η Σεπτεμβρίου Παγκόσμια Ημέρα Φυσικοθεραπείας
Η Παγκόσμια Ημέρα Φυσικοθεραπείας πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 8 Σεπτεμβρίου, την ημέρα που ιδρύθηκε η Παγκόσμια Συνομοσπονδία Φυσικοθεραπείας το 1951.
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Φυσικοθεραπείας έχει επικεντρωθεί γύρω από το ζήτημα της αποκατάστασης μετά από Covid-19 λοίμωξη και στον ρόλο της φυσικοθεραπείας στη θεραπεία των ατόμων.
Η φυσικοθεραπευτική παρέμβαση είναι ζωτικής σημασίας, στα αρχικά στάδια της αλλά και στην πορεία της αποκατάστασης, για άτομα που αναρρώνουν μετά από σοβαρές επιπτώσεις της COVID-19 λοίμωξης.
Ένα πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης και ειδικών αναπνευστικών ασκήσεων, από τον φυσικοθεραπευτή μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση από Covid-19.
Η άσκηση είναι σημαντική για την αποκατάσταση από τον Covid-19 και προσαρμόζεται στις ανάγκες του ατόμου. Οι φυσικοθεραπευτές, ως εξειδικευμένοι στην κίνηση, μπορούν να δείξουν πως η θεραπευτική άσκηση μπορεί να σε βοηθήσει:
-στη βελτίωση της φυσικής κατάστασης
– στη μείωση της δύσπνοιας
– στην αύξηση της μυϊκής δύναμης
– στη βελτίωση της ισορροπίας και του συντονισμού
– στη βελτίωση της σκέψης σας
– στη μείωση του άγχους και στη βελτίωση της διάθεσης
– στην αύξηση της εμπιστοσύνης
– στη βελτίωση της ενέργειάς σας
Η πρόληψη παίζει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της νόσου.
Η 8η Σεπτεμβρίου ορίστηκε ως ημέρα παγκόσμιας φυσικοθεραπείας για να θυμίζει στην ανθρωπότητα οτι η φυσικοθεραπεία συνεχίζει την μάχη υπερ της υγείας. Το γεγονός αυτό έχει ιδιαίτερη αξία σήμερα που ο εχθρός είναι καινούργιος, άγνωστος και συνάμα επικίνδυνος.
Οι ανάγκες των ασθενών μετά τη νοσηλεία από λοίμωξη Covid-19 και οι μακροπρόθεσμες συνέπειες που παρατηρούνται λόγω της λοίμωξης (long covid)
Η πρωτόγνωρη πανδημία που εκδηλώθηκε στις αρχές του 2020, λόγω της λοίμωξης Covid-19, ανέδειξε τη μεγάλη σημασία της φυσικοθεραπείας σε όλο το φάσμα της νοσηλείας, αλλά και μετά την έξοδο από το νοσοκομείο.
Αξίζει να αναφερθεί ότι είναι βασική φυσιοθεραπευτική προτεραιότητα η αναπνευστική οδός να διατηρείται ΄΄καθαρή΄΄ και ανεμπόδιστη από τα πτύελα ώστε να επιτρέπει επαρκή οξυγόνωση στους πνεύμονες. Αυτή η προστασία είναι το ΄΄κλειδί΄΄ για την αποτροπή της επιδείνωσης της κατάστασής της αναπνευστικής λειτουργίας και της ανάγκης διασωλήνωσης.
Επίσης, στο στάδιο της νοσηλείας, πρέπει να αποτραπούν οι δυσκαμψίες στις αρθρώσεις, να καταπολεμηθεί η μυϊκή αδυναμία και απαιτούνται ασκήσεις διατάσεων και ενδυνάμωσης για να μην καθυστερήσει η ανάρρωση των ασθενών μετά την έξοδο από το Νοσοκομείο.
Πολύ συχνά όμως παρατηρείται μια μακροπρόθεσμη συνέπεια στην υγεία των ασθενών που νόσησαν, η οποία αναφέρεται ως σύνδρομο Long Covid.
Ως σύνδρομο Long Covid ορίζονται τα μακροχρόνια συμπτώματα της λοίμωξης Covid-19, τα οποία «επιμένουν» ακόμα και για μήνες μετά την ανάρρωση από την οξεία φάση της λοίμωξης. Τέτοια συμπτώματα είναι η κόπωση, η δύσπνοια, ο πόνος στο στήθος και οι γνωστικές διαταραχές.
Στους συγκεκριμένους ασθενείς που εμφανίζουν κόπωση, έντονη μυϊκή αδυναμία, εμμένουσα δύσπνοια και διαταραχές ισορροπίας, τα συμπτώματα, όπως αναφέραμε, μπορεί να διαρκέσουν για μήνες. Eίναι απαραίτητη η αναπνευστική και η μυοσκελετική φυσικοθεραπεία, ούτως ώστε οι ασθενείς να μπορέσουν όσο το δυνατό συντομότερα να αναρρώσουν από τις προαναφερθείσες επιπλοκές της νοσηλείας.
Η βελτίωση της φυσικής κατάστασης επιτυγχάνεται με προσαρμοσμένα προγράμματα θεραπευτικής άσκησης μικρής διάρκειας που στοχεύουν στην αύξηση της μυϊκής δύναμης, στη βελτίωση της ισορροπίας και του συντονισμού, στη μείωση του άγχους και στη βελτίωση της αναπνευστικής λειτουργίας.
Οι ασκήσεις αυτές πρέπει να πραγματοποιούνται με την επίβλεψη του φυσικοθεραπευτή και σε συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό, γιατί πρέπει πάντα να υπάρχει ένας Επαγγελματίας Υγείας που θα μπορεί να αξιολογήσει την κατάστασης της υγείας κατά τη θεραπευτική άσκηση αλλά και την καταλληλότητα του επιπέδου άσκησης.
15 Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για την Κακοποίηση των Ηλικιωμένων
Τα ποσοστά κακοποίησης ηλικιωμένων αυξήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, σύμφωνα με τα συμπεράσματα από την ημερίδα του Πανελλήνιου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών για την υποστήριξη των ηλικιωμένων στην εποχή του COVID-19.
Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών όρισε την 15η Ιουνίου Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για την Κακοποίηση των Ηλικιωμένων (ΑΠΕ. A/RES/66/127), προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί το παγκόσμιο κοινό, όσον αφορά την κακομεταχείριση που υφίστανται οι ηλικιωμένοι, ακόμη και μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, από ανθρώπους της οικογένειάς τους ή ανθρώπους υπεύθυνους για την φροντίδα τους γενικότερα.
Η κακοποίηση ηλικιωμένων είναι μια μεμονωμένη ή επαναλαμβανόμενη πράξη ή έλλειψη κατάλληλης δράσης, που συμβαίνει σε οποιαδήποτε σχέση όπου υπάρχει προσδοκία εμπιστοσύνης, η οποία προκαλεί βλάβη ή δυσφορία σε ένα ηλικιωμένο άτομο. Αυτός ο τύπος βίας συνιστά παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περιλαμβάνει σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική και συναισθηματική κακοποίηση, οικονομική και υλική κατάχρηση, εγκατάλειψη, παραμέληση και σοβαρή απώλεια αξιοπρέπειας και σεβασμού.
Σύμφωνα με στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών:
- Περίπου 1 στα 6 άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω παρουσίασαν κάποια μορφή κακοποίησης στα περιβάλλοντα της κοινότητας κατά το τελευταίο έτος.
- Τα ποσοστά κακοποίησης ηλικιωμένων είναι υψηλά σε ιδρύματα όπως γηροκομεία και εγκαταστάσεις μακροχρόνιας περίθαλψης, με 2 στα 3 άτομα του προσωπικού να αναφέρουν ότι έχουν διαπράξει κακοποίηση τον τελευταίο χρόνο.
- Τα ποσοστά κακοποίησης ηλικιωμένων αυξήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19.
- Η κακοποίηση ηλικιωμένων μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρούς σωματικούς τραυματισμούς και μακροχρόνιες ψυχολογικές συνέπειες.
- Η κακοποίηση ηλικιωμένων προβλέπεται να αυξηθεί, καθώς πολλές χώρες αντιμετωπίζουν γηράσκοντες πληθυσμούς.
- Ο παγκόσμιος πληθυσμός ατόμων ηλικίας 60 ετών και άνω θα υπερδιπλασιαστεί, από 900 εκατομμύρια το 2015 σε περίπου 2 δισεκατομμύρια το 2050.
Παγκόσμια ημέρα κατά των Εγκεφαλικών Όγκων η 8η Ιουνίου
Στο γενικότερο πληθυσμό περίπου 8 στους 100.00 πάσχουν από κάποια μορφή εγκεφαλικού όγκου, ενώ κάθε μέρα διαγιγνώσκονται περίπου 500 νέες περιπτώσεις. Αυτές χωρίζονται κυρίως σε δύο κατηγορίες: τους πρωτογενείς και τους δευτερογενείς. Η συμπτωματολογία που μπορεί να δώσει ένας πρωτογενής ή δευτερογενής όγκος έχει σχέση με πολύ βασικές λειτουργίες του σώματός μας.
Ανάλογα με το σημείο που αναπτύσσεται η νεοπλασία, ο ασθενής παρουσιάζει διαταραχές στον κινητικό έλεγχο. Η αδυναμία παραγωγής μυϊκής δύναμης, οι διαταραχές του μυϊκού τόνου, η αταξία, η ελλειμματική ισορροπία, ελαττώνουν τη λειτουργικότητα του ασθενούς, δυσχεραίνοντας τη καθημερινότητά του.
Ο ρόλος της φυσικοθεραπείας στη διαχείριση αυτών των συμπτωμάτων είναι σημαντικός. Τα προγράμματα θεραπευτικής άσκησης συμβάλουν σημαντικά στη μείωση της επίδρασης των συμπτωμάτων στη ποιότητα ζωής των ασθενών.
Σημαντική κρίνεται η πρώιμη ένταξη των ασθενών που έχουν διαγνωσθεί με εγκεφαλικό όγκο σ’ ένα πρόγραμμα αναπνευστικής φυσικοθεραπείας.
Ο φυσικοθεραπευτής, ως εξειδικευμένος επαγγελματίας υγείας, αξιολογεί και επιλέγει μέσα από διάφορες τεχνικές, εκείνες που διευκολύνουν την αναπνοή, ενδυναμώνουν το αναπνευστικό σύστημα και προλαμβάνουν επιπλοκές, όπως οι λοιμώξεις. Η εκπαίδευση, τόσο του ασθενούς όσο και του οικογενειακού του περιβάλλοντος, είναι σημαντική και παίζει καθοριστικό ρόλο και στη γενικότερη διαχείριση της συμπτωματολογίας που θα παρουσιαστεί, η οποία είναι ξεχωριστή για κάθε ασθενή.
Η αναπνευστική φυσικοθεραπεία θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην μετεγχειρητική πορεία των ασθενών που θα υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης του όγκου. Είτε θα χρειαστεί νοσηλεία σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, είτε όχι, η πρώιμη έναρξη αναπνευστικής φυσικοθεραπείας θα συμβάλλει στη διατήρηση του τραχειοβρογχικού δένδρου καθαρού, στη βελτίωση της αναπνευστικής λειτουργίας και στον έλεγχο πιθανών επεισοδίων δύσπνοιας, καθώς και στην αποφυγή επιπλοκών εκ του αναπνευστικού, που θα είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικές για την πρόγνωση και την πορεία του ασθενούς.
Σημαντικό ρόλο όμως θα παίξει η φυσικοθεραπεία και στην κινητική αποκατάσταση των ασθενών μετά το χειρουργείο. Η κινητική επανεκπαίδευση των ασθενών θα βελτιώσει τα λειτουργικά ελλείμματα και θα ανακουφίσει τα όποια συμπτώματα έχει προκαλέσει η δυσλειτουργία των κινητικών κέντρων του εγκεφάλου.
Σκλήρυνση κατά Πλάκας: Μήνας ευαισθητοποίησης ο Μάιος – «Κλειδί» η φυσικοθεραπεία
Ο Μάιος είναι αφιερωμένος στην Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣΚΠ), με αποκορύφωμα την Παγκόσμια Ημέρα, που γιορτάζεται στις 30 Μαΐου.
Στο πλαίσιο του εορτασμού αυτού, καθ΄ όλη τη διάρκεια του Μαΐου, τα μέλη της παγκόσμιας κοινότητας Πολλαπλής Σκλήρυνσης συνδέονται, μοιράζονται ιστορίες, ευαισθητοποιούν τον κόσμο και πραγματοποιούν εκστρατεία με όλα τα άτομα που πάσχουν. Επίσης, πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις από αρμόδιους φορείς.
Σύμφωνα με την τρίτη αναθεωρημένη έκδοση του παγκόσμιου χάρτη για την Σκλήρυνση κατά Πλάκας, 2,8 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από ΣΚΠ παγκοσμίως, εκ των οποίων το 1 εκατομμύριο στην Ευρώπη (αφορά την διάγνωση και την κλινική διαχείριση της νόσου).
Στην Ελλάδα ο αριθμός των ασθενών με ΣΚΠ υπολογίζεται σε 20.000
Η Σκλήρυνση κατά Πλάκας είναι αυτοάνοση νευροεκφυλιστική νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος. Επηρεάζει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό, παρουσιάζει ποικιλία τόσο προς τα συμπτώματα, όσο και προς τον τρόπο που εκδηλώνονται αυτά, επηρεάζοντας την λειτουργικότητα και τη ποιότητα της ζωής του ασθενούς. Για τον λόγο αυτό κρίνεται απαραίτητη η εξατομίκευση του προγράμματος θεραπευτικής άσκησης που θα εφαρμοστεί.
Η φυσικοθεραπεία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι στην θεραπευτική αντιμετώπιση των ατόμων με Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Ο φυσικοθεραπευτής αξιολογεί τα συμπτώματα και τη βαρύτητα της νόσου που επηρεάζουν τη λειτουργικότητα και την ανεξαρτησία του ατόμου και με όπλο τη θεραπευτική άσκηση, καταρτίζει εξατομικευμένα θεραπευτικά προγράμματα άσκησης.
Οι διατάσεις, η ενεργητική άσκηση, οι ασκήσεις με αντίσταση, η αερόβια άσκηση, η επανεκπαίδευση βάδισης και ισορροπίας, η υδροθεραπεία, ο ηλεκτρικός ερεθισμός, αποτελούν μερικά από τα μέσα της φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης. Ο ρόλος της φυσικοθεραπείας είναι σημαντικός ώστε το άτομο με ΣΚΠ να βελτιώσει και να διατηρήσει την λειτουργικότητα του και να έχει ποιότητα στη καθημερινότητά του.
Η φυσικοθεραπεία είναι αναπόσπαστο μέρος της ομάδας διεπιστημονικής προσέγγισης για τους ασθενείς με ΣΚΠ.
Σύμφωνα με το Επιστημονικό Τμήμα Νευρολογικής Φυσικοθεραπείας του «Πανελλήνιου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών (Π.Σ.Φ.) Ν.Π.Δ.Δ, τα εξατομικευμένα προγράμματα θεραπευτικής άσκησης είναι σημαντικά στην αποκατάσταση των ασθενών με Σκλήρυνση κατά Πλάκας.
Απαραίτητη η θεραπευτική εξατομικευμένη άσκηση υπό την καθοδήγηση του φυσικοθεραπευτή
Η θεραπευτική εξατομικευμένη άσκηση υπό την καθοδήγηση του φυσικοθεραπευτή κρίνεται απαραίτητη για την βελτίωση της κατάστασης του ασθενούς. Η έντονη και ανεξέλεγκτη άσκηση από μη επαγγελματίες υγείας μπορεί να επιφέρει αντίθετα αποτελέσματα και να αυξήσει τη συμπτωματολογία.
Το πρόγραμμα άσκησης μπορεί να εφαρμόζεται τόσο υπό επίβλεψη όσο και χωρίς επίβλεψη, πάντα όμως με βάση τις οδηγίες που έχει λάβει ο ασθενής κατόπιν της φυσικοθεραπευτικής αξιολόγησης από τον φυσικοθεραπευτή. Στην δύσκολη συγκυρία που διανύουμε εξαιτίας της πανδημίας της COVID-19, είναι αναγκαίο οι ασθενείς με ΣΚΠ να παραμείνουν ενεργοί, τηρώντας όμως τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.
Όλοι οι ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση, άσχετα από τον βαθμό αναπηρίας τους, μπορούν να ωφεληθούν από ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης.
Οι φυσικοθεραπευτές, σύμφωνα με την Παγκόσμια Συνομοσπονδία τους, σχεδιάζουν, οργανώνουν, υλοποιούν προγράμματα θεραπευτικής άσκησης, ως οι ειδικοί στην κίνηση και την άσκηση, με εμπεριστατωμένη γνώση των προδιαθεσικών παραγόντων, της παθολογίας, της κλινικής εικόνας και των πιθανών επιπτώσεων σε όλα τα ανθρώπινα συστήματα. Αναγνωρίζονται παγκοσμίως ως οι ιδανικοί επαγγελματίες για την επιλογή, την προώθηση, την καθοδήγηση, τη συνταγογράφηση και τη διαχείριση της άσκησης.
Είναι σημαντικό οι ασθενείς να απευθύνονται σε πτυχιούχους φυσικοθεραπευτές μέλη του Πανελλήνιου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών (Π.Σ.Φ.) – Ν.Π.Δ.Δ, για την ασφαλή και υπεύθυνη αντιμετώπισή τους.
Παρουσία του Προέδρου του Π.Σ.Φ σε συνέντευξη τύπου για την παρουσίαση προγραμμάτων θεραπευτικής άσκησης σε πάσχοντες από ρευματικά νοσήματα
Ο Πρόεδρος του Π.Σ.Φ Πέτρος Λυμπερίδης συμμετείχε στη συνέντευξη τύπου που υλοποιήθηκε στα πλαίσια του προγράμματος “Το σώμα σου μιλάει” που διοργανώνει κάθε χρόνο η Ελληνική Ρευματολογική Εταιρεία, που φέτος έγινε σε συνεργασία με τον Π.Σ.Φ και έχει τίτλο “Στόχος, η Ποιότητα Ζωής”.
Στη συνέντευξη τύπου έγινε η επίσημη παρουσίαση των βίντεο με θεραπευτικές ασκήσεις για ασθενείς Ρευματικών Νοσημάτων, στα οποία συμμετείχαν οι φυσικοθεραπεύτριες μέλη του Π.Σ.Φ Κα Έφη Χάλαρη και Κα Μαρία Φράγκου. Τα βίντεο που δημιούργησε η Ελληνική Ρευματολογική Εταιρεία, σε συνεργασία με τον Πανελλήνιο Σύλλογο Φυσικοθεραπευτών και τον Πανελλήνιο Σύλλογο Εργοθεραπευτών είναι διαθέσιμα στο επίσημο κανάλι του Π.Σ.Φ